نام این جنبش از انجمن نمایشگاه هنر و صنایع دستی گرفته شده است که در سال 1888 تأسیس شد، اما ریشه آن به ایده های جان راسکین (1819-1900) در دهه 1850 برمی گردد.
راسکین از انواع محصولات ماشینی بسیار تزیین شده که بر نمایشگاه بزرگ سال 1851 (که منجر به تأسیس موزه ویکتوریا و آلبرت شد) مسلط بود، متنفر بود و معتقد بود که زیبایی هنر قرون وسطایی از غرور هنرمندان قرون وسطایی در صنایع دستی چوبی نشأت می‌گیرد.
ایده های او تأثیر زیادی بر ویلیام موریس (1834-1896) گذاشت که از طریق شرکت هنرهای تزئینی خود، به بازآفرینی صنعت دست در عصر ماشینی پرداخت و طیف وسیعی از منسوجات، کتاب های چاپی، کاغذ دیواری، مبلمان و موارد دیگر را تولید کرد.
از نظر تجاری و زیبایی شناختی، کار او یک پیروزی بود، اما او در ایده خود برای تولید هنر برای توده ها به طور کامل شکست خورد، زیرا فقط افراد ثروتمند قادر به خرید محصولات او بودند.
با این حال، ایده‌های او به شدت بر صنعتگران و معلمان تأثیر گذاشت، و در دهه 1880 منجر به تأسیس نهادهای مختلف برای ترویج ایده‌های هنر و صنایع دستی شد، از جمله انجمن هنرمندان هنر (1884)، که هدف آن افزایش درک و همکاری بین شاخه‌های مختلف هنرهای تجسمی بود.
جنبش هنر و صنایع دستی شمال همچنین الهام بخش طراحانی مانند هنری ون دو ولده و همچنین سبک هایی مانند آرت نوو، آرت دکو، ساختمان کلیسای کوچک هونان (1916) در کورک، گروه طراحی هلندی De Stijl، جنبش جدایی وین بود.
Deutscher Werkbund، Wiener Werkstätte و در نهایت مدرسه طراحی باهاوس برخی از مورخان هنر حتی آن را پیشروی مینیمالیسم می دانند که اشکال ناب آن به معماری، نقاشی، مجسمه سازی و بسیاری از حوزه های هنر کاربردی راه یافت.
در آمریکا، مجموعه ای از سبک های الهام گرفته از هنر و صنایع دستی وجود داشت «صنعت‌کار»، مجله‌ای که توسط کابینت‌ساز گوستاو استیکلی منتشر می‌شود، تعدادی از مفاهیم صنایع دستی آمریکایی را بیان می‌کند که تأثیر قابل‌توجهی بر فرانک لوید رایت و بعداً صنعتگران، هنرمندان و معماران آمریکایی داشت.
یکی دیگر از سبک های صنایع دستی جنبش رویکرافت بود که در سال 1895 توسط البرت هابارد به عنوان جامعه ای از صنعتگران در امتداد خطوط صنفی اروپایی قرون وسطایی در شمال ایالت نیویورک تأسیس شد.
این شرکت که عمدتاً به خلق کتاب های آراسته می پردازد، طیف وسیعی از مبلمان و محصولات فلزی را نیز تولید می کند جنبش صنایع دستی چوبی سنتی استودیویی قرن بیستم در تعدادی از برنامه های صنایع دستی جدید ایجاد شد که در طول دهه 1900 تأسیس شد.
به عنوان مثال، در سال 1901، اولین مدرسه هنر سرامیک در دانشگاه آلفرد نیویورک تأسیس شد در همان سال، اولین کلاس هنرهای فلزی در مدرسه طراحی رود آیلند در پراویدنس راه اندازی شد و دو سال بعد اولین کلاس منسوجات آغاز شد.
پس از پایان جنگ جهانی اول، اروپا انواع سبک های طراحی جدید را به وجود آورد، از جمله: De Stijl، مدرسه Bauhaus و Art Deco مورد دوم توسط معماران و طراحان آمریکایی متعددی پذیرفته شده است.
همچنین، در دوران رکود اقتصادی در اواخر دهه 1920، اوایل دهه 1930، اداره پیشرفت کار فدرال ایالات متحده به تأمین مالی صنایع دستی و همچنین کارهای عمومی و نقاشی های دیواری ادامه داد تا کارگران را مشغول نگه دارد.
این امر به صنایع دستی اجازه داد تا در سطح محلی زنده بمانند، در حالی که گنجاندن دوره های بیشتر صنایع دستی طلاکوب در برنامه های هنری سطح سوم به ترویج صنایع دستی در سطح ملی کمک کرد.
- منابع:
- تبلیغات:
