دست های کثیف را با آب و صابون بشویید.
سپس معمولاً دوباره تمیز می شوند.
آیا تا به حال سعی کرده اید دست های خود را بدون صابون بشویید؟
گاهی اوقات این کار می کند، اما گاهی اوقات نمی شود.
چرا چنین است و صابون زغال اورکلین چه می کند که آب به تنهایی قادر به انجام آن نیست؟
اگر دست های خود را با آب بشویید، کثیفی روی پوست شل شده و شسته می شود.
اما نه همیشه. کثیفی وجود دارد که آب به تنهایی قادر به پاک کردن آن نیست.
عمدتا چربی ها و روغن ها. این را نیز می توان با یک آزمایش کوچک به خوبی نشان داد.
اگر آب و روغن را با هم در یک کاسه بریزید، متوجه می شوید که این دو مایع با هم ترکیب نمی شوند.
حتی اگر هم بزنید. این را می توان برای شستشوی دست نیز اعمال کرد.
برای اینکه کثیفی های چرب شسته شوند، آب باید به نحوی با گریس ترکیب شود. و اینجاست که صابون وارد عمل می شود.
صابون یکی از به اصطلاح سورفکتانت هاست.
مانند همه مواد دیگر، سورفکتانت ها از ذرات ریز زیادی یعنی مولکول ها تشکیل شده اند.
این مولکول های سورفکتانت خاصیت بسیار خاصی دارند. آنها یک طرف آبدوست و یک طرف آبگریز دارند.
هنگامی که دستان خود را با صابون می شویید، سمت آبگریز سورفکتانت روغن را می گیرد و سمت آبدوست آب را می گیرد.
سورفکتانت ها ارتباط بین آب و چربی را تضمین می کنند. سپس جریان آب می تواند چربی ها یا روغن ها را از دستان شما بشوید.
بنابراین صابون با گرفتن کثیفی در یک دست و آب در دست دیگر واسطه بین کثیفی های چرب و روغنی و آب است.
اتفاقا صابون ظرفشویی، مواد شوینده، ژل دوش و … بر اساس یک اصل کار می کنند.
